Buzun Altın Efe’si

Ben bugün ağladım… ama sevinçten 🙂

Çok uzun zamandır, nedeni ülkem adına gurur duymak olan bir haberle inanın ağlamamıştım. Buna ne ihtiyacım varmış meğer. Evden dışarı çıkıp, bayrağımızı alıp kilometrelerce koşmak istedim. Birisi de sorsun neden koşuyorsun; bende sevinçle, gururla, havalara uça uça söyleyeyim:

12 yaşında bir Türk çocuğu buzda dünya rekoru kırdı haberiniz var mı? 🙂

İnsan ülkesine gurbet oldu mu, duyguları da inanın büyük coşuyor.

12 yıldır İngiltere’deyim. Bir sürü sevinçlerim oldu elbet. Ama hiçbirisi bugün yaşadığım kadar olmadı. İşyerimde arkadaşım Doris’e sarılıp sevinç gözyaşlarımı bıraktım. Elimde cep telefonu, Youtube’dan defalarca Efe’nin videolarını seyrettim. O an yanımda kim varsa gururla paylaştım. Hepsi hayran kaldı bu yeteneğe.

Geçenlerde İdil Biret’in bir röportajını okuyordum. Kendisi biliyorsunuz devlet tarafından harika çocuk seçilip yurtdışında eğitimini tamamlamış dünyanın en yetenekli piyanistlerinden biri. Gençlere tavsiyeniz ne olur sorusuna şöyle cevap veriyordu:

“Benim çocukluğumda Türkiye’nin nüfusu azdı. Dolayısıyla yeteneklerin keşfedilmesi kolay oluyordu. Kalabalıklarda yetenekleri keşfetmek de zor. Şimdiki çocukların işi zor!”

Efe bu kalabalık ülkede 6 yaşında babasının teşviki ile İzmir Belediyesi’nin henüz yeni açacağı buz pistine kayıt oluyor. İşte her şey 6 yıl önce İzmir’de, Belediye’nin açtığı o buz pistinde başlıyor.

İncecik çelik tabanlı beyaz buz pateni botlarını küçücük ayağına geçiriyor. Buza çıkıyor. Temkinli haliyle kenardan kenardan yürüyor. Sonra cesaretiyle pistin ortalarına doğru kaymaya başlıyor. Öyle hoşuna gidiyor ki kaymak, hem okuluna gidiyor, hem kaymaya. Hocaları yeteneğini kısa sürede farkediyor. Antremanlarına bale dersini de ekliyorlar. Vücudu iyice esnekleşiyor. Çok zor teknikleri bile kisa zamanda kolayca becerebiliyor. Uluslararası yarışmalara başvuruyorlar. Daha yaşı 8, 9, 10 iken altın madalyalar topluyor gittiği her ülkeden. 26 adet altın madalya topluyor 11 yaşına kadar.

Ve bugün 12 yaşında olan Efe, Basic Novice A Erkekler kategorisinde 23,3 puanla 7 elementten oluşan en yüksek teknik puanları alarak bir dünya rekoru kırıyor.

Her başarının arkasında bir antrenör ve aile faktörü var elbet. Yetenek kişiye ait. Yeteneği ortaya çıkarmak ve geliştirmek ise kesinlikle çalışma koçundan yani antrenörlerden geçiyor. Bunun en iyi örneğini Amir Khan’ın 2016 yapımı Dangal filminde gördük. Gerçek hayattan uyarlanmış bu filmde, tam bir azim, disiplin ve kararlılık hikayesi işlenmişti. Yanlış antrenörün elinde yok olan bir yeteneğin, disiplin içinde, sistemli ve sıkı çalıştırıldığında uluslararası müsabakalarda nasıl dünya rekoru kırabildiğini gösteren, her saniyesi sosyal mesajlarla dolu dolu olan muhteşem bir filmdi.

Efe’yi başarıya götüren yolda dört büyük faktör gördüm ben.

Birincisi DEVLET

Yaşadığı şehre bir buz pisti açılmasaydı mesela, Efe’de bu yetenek farkedilebilir miydi? *Devletin halktan topladığı vergilerle halkına sosyal imkanlar sunması ne kadar önemli, çok net görüyoruz bu örnekte.

İkincisi AİLE

Çünkü her şey bir adım atarak başlıyor bu hayatta!… Efe’nin babası o adımı atmasaydı, oğlunu buz pateni derslerine kayıt ettirmeseydi, Efe’yi kim tanıyor olacaktı!

Üçüncü ve en önemli faktörse, ANTRENÖR

Efe’yi gözlüyor, yeteneğini keşfediyor, umursuyor ve yarışlara hazırlıyor.

Dördüncü faktör ise Efe’nin OKULU

Devamsızlıklarını yazmıyor. Aileye baskı uygulamıyor.

Efe’yi seyrediyorum… Beyaz bir eşofman üstü giymiş. Arkasında büyük kırmızı harflerle TÜRKİYE yazıyor. Dalgalı uzunca saçları var. Buzda kaydıkça o saçlar uçuşuyor, nasıl hoş duruyor..

Elde ettiği başarı, buzda yaptığı hareketler nefis.

Efe Çetiz…

İçime umut ekti bugün.

Görsün tüm dünya, o bir Türk çocuğu.

Wanderlust Zu

Not: Fotoğraflar Google search credit